De wereldeconomie komt in het oog van de storm terecht en beleggers mogen ervan uitgaan dat er een heel moeilijke periode zit aan te komen vooraleer er in de tweede helft van het jaar verbetering komt, wanneer de Chinese economie weer aantrekt. In die zee van onzekerheid is er toch nog één lichtpuntje te vinden: de instorting van de olieprijzen. Op korte termijn zal dat niet veel zoden aan de dijk brengen, aangezien velen moeten thuisblijven, maar wanneer de economie weer aantrekt, zal dat uiteindelijk wel voordelig uitpakken. Wij verwachten dat de wereldeconomie in het tweede kwartaal tot het einde van het jaar in een groeirecessie zal terechtkomen. De vooruitzichten voor het tweede kwartaal zijn moeilijk, want een crisis zoals deze heeft zich sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer voorgedaan.

Het COVID-19 verspreidt zich vanuit China over de rest van de wereld en de autoriteiten doen hun best om het in te dijken door drastische maatregelen te nemen, soms zelfs volledige lockdowns. In een aantal landen, onder meer in Italië, staat de gezondheidszorg op het punt te bezwijken onder de druk. De meeste winkels zijn gesloten, waardoor traditionele bedrijven het heel zwaar te verduren hebben, net als de productiesector, terwijl werknemers in de veel grotere dienstensector grotendeels vanuit huis kunnen werken. Consumenten bestellen nu online, zelfs wie dat voordien nog nooit had gedaan.

Gezien die aardverschuiving verwachten we dat heel wat ondernemingen hun personeel of een deel daarvan zullen ontslaan, waardoor de werkloosheid van Europa tot in de Verenigde Staten fors zal stijgen. In combinatie met de veel lagere olieprijs zal dat sterke deflatiedruk veroorzaken, met name in de Verenigde Staten, waar sommige sectoren, zoals de IT, heel hoge winstmarges hebben.

Het gevolg is dat heel wat centrale banken, van de Fed tot de ECB, door de grote manoeuvreerruimte hun monetaire beleid heel inschikkelijk kunnen houden. Dat betekent dat de bestaande kwantitatieve versoepeling en kredietversoepeling in de komende kwartalen waarschijnlijk nog zullen worden opgevoerd. Wij verwachten in het bijzonder dat de Fed en de ECB zullen overgaan tot kredietbemiddeling voor kleine en heel kleine ondernemingen door het risico te delen met de banken, zoals de Fed pas ook heeft gedaan. In combinatie met fiscale expansiemaatregelen zal dat de economie helpen te stabiliseren in een zware recessie, maar naarmate het virus afneemt door lockdowns en andere maatregelen, zal de groei geleidelijk aan herleven, te beginnen in China. Eerst zullen de consumenten na weken van opsluiting weer beginnen te consumeren, waarna het besef zal volgen dat er nog moeilijke tijden zitten aan te komen. De banken in de ontwikkelde economieën blaakten bij het begin van deze crisis van gezondheid en Scandinavische banken zijn overigens traditionele veilige havens.

Het tweede kwartaal wordt heel moeilijk, maar tegen het einde van het jaar zouden we verbetering moeten zien. In die moeilijke omgeving zullen vastrentende en flexibele vastrentende oplossingen vermoedelijk een belangrijke rol spelen in de assetallocatie als veilige havens en instrumenten die een beter risico-rendementsprofiel kunnen opleveren. Het is onwaarschijnlijk dat duratie nu veel zal helpen, maar krediet van hoger kwaliteit waarschijnlijk wel. Wij zijn al lange tijd voorstander van de markt voor gedekte obligaties, gezien zijn ultraveilige profiel en omdat hij nog altijd wordt ondersteund door de inkopen van de ECB. Beleggers mogen niet vergeten dat de vaardigheid van de portefeuillebeheerders in volatiele tijden een belangrijke rol speelt, omdat zij door de crisis kunnen laveren. Een typisch voorbeeld daarvan zijn de groeimarktobligatiefondsen, waarvan de rendementen in crisistijd onderling sterk verschillen naargelang de portefeuillebeheerder. Flexibele oplossingen met diverse premies zijn eveneens een effectief instrument om een portefeuille te stabiliseren in een volatiele markt.

We zitten in het beginstadium van een historische crisis. Wanneer de grote angstniveaus beginnen af te nemen, zal de volatiliteit op de aandelenmarkten waarschijnlijk dalen, waardoor er een bodem en wat stijging in de curve komt wanneer de markt begint in te zetten op verschillende reddingspakketten. Maar we beseffen dat er een heel felle recessie, een hele boel winstwaarschuwingen en faillissementen zitten aan te komen. Er is een steentje in de spreekwoordelijke vijver gegooid en de rimpeling daarvan is voelbaar tot helemaal aan de oever. In zo’n volatiele omgeving geven we de voorkeur aan beursgenoteerd vastgoed en beursgenoteerde infrastructuur. Die hebben een weerbaar profiel tegen dalingen op de markten en delen ook in de winst bij stijgingen.

—einde—